Në intervistën e radhës, do të sjell zotin Pandeli Majko. E sjell, sepse e meriton. Ju betohem që as më futi mik që ta intervistoj. Thjesht e pëlqej, madje e kam zili. Është nga ata njerëz që pa punuar një ditë të vetme, u bë Kryeministër. Zotin Majko nuk e kisha të vështirë ta gjeja. Sa mora vesh që në Bulevard kishin ndaluar disa helikopterë, u nisa për atje dhe e gjeta duke mërmëritur.
Kaso Kosa: – Zoti Majko, përshëndetje! Nuk më gaboi intuita që do t’ju gjeja këtu.
Pandeli Majko: – Përshëndetje Kaso! E ku tjetër mund të më gjeje, sigurisht?! Ti e di që ku ka armë e municion, aty jam unë.
– Përse po mërmërisnit qëparë?
– Po numëroja helikopterët Kaso.
– Po i numëronit?! Po këtu vetëm dy helikopterë janë, o zoti Majko.
– Dy janë vërtet Kaso, por në imagjinatën time ata janë pa fund.
– Të kujt janë këto helikopterë?
– Të forcave tona të paarmatosura, Kaso.
– Si të paarmatosura?!
– Them të paarmatosura, sepse vërtet forcat tona ushtarake i kemi të paarmatosura. Vetëm ndonjë gavetë e lugë u ka mbetur.
– Si ju lindi dashuria për armët, zoti Majko?
– Unë vij nga familje ushtarake dhe rrjedhimisht, jam rritur me to. Që i vogël, mbaj mend që qëlloja me pistoletë.
– Po më habisni! Si e siguronit pistoletën?
– Meqë babai kishte pistoletë, i kërkova të më jepte edhe mua një. Një ditë ma solli.
– Pistoletë të vërtetë?
– Jo, o Kaso, ishte pistoletë me ujë.
– Ç’bënit me të?
– Ç’nuk bëja, thuaj Kaso! Isha trazovaç i madh. E mbushja me ujë dhe qëlloja bustin e Enverit në shtëpi. E lagia aq shumë, sa Enveri bëhej si pulë e lagur.
– Po kur vinte babai në shtëpi nuk e shikonte “pulën e lagur”, zoti Majko?
-…..
(Këtë shkrim mund ta lexoni të plotë në gazetën “Intervista”. Atë mund ta blini në të gjitha pikat e shitjes në Shqipëri si edhe në kioskat ku shitet shtypi i huaj në Greqi. Mund ta blini edhe online, vetëm për 89 cent, në: http://www.pressreader.com/albania/intervista)