Dark Mode Light Mode

Keep Up to Date with the Most Important News

By pressing the Subscribe button, you confirm that you have read and are agreeing to our Privacy Policy and Terms of Use
Follow Us
Follow Us

Poezia juaj…

Seç ndjeva mall

 

Në mes të rruges si e mjerë,

Advertisement

Në mes të Amerikës si e pa vlerë,

Në mes të detit si e pa lagur,

Në mes të verës jam si akull,

Ashtu më duket çdo ditë e me shumë,

Se këtu në dhé të huaj jam unë.

Ku shkoi rinia, buzëqeshja, kënaqësia,

Atje ku thoja “si u gdhive” e kendoja këngët e mia,

Atje ku çohesha herët e punët të mbaroja,

Se me komshijet do pija kafe e shaka do bëja.

Ku shkoi ajo kohë kur rrugës kaloja,

Në trotuar shumë njerëz takoja,

Ah, sa m’ka marrë malli për takat me baltë,

Që edhe kur më vrisnin, veshur i mbaja prap.

Ah, ajo shtëpi e vogël me sa shumë dashuri,

Ah, ajo bukë e thekur e të gjithë në një tavolinë,

Ah, ajo derë që trokiste e shihje xhaxhin, tezen, kushërinjtë,

Dhe pse babi ishte me shërbim e mami turni i dytë,

Për atë kohë me lot më mbushen sytë.

E do të thoni ju “hajde, pse lavdërohesh mbasi hipe në avion?!”,

Shumë mirë e keni po ta dini, zemra më vajton,

Ju dua me gjithë shpirt e s’tallem kur shkruaj,

Shpirti më digjet nga malli si qiriri në të shuar… Tefta Rrakulli

 

 

Heshtja vret

 

I ndezi dritat qyteti sonte. Dhe unë,

para portës tënde u gjenda çuditërisht.

Dera ishte hapur, nuk bëri fare zhurmë,

Ç’kërkoja këtu sonte?! Mos erdha gabimisht?!

 

Nuk fola, ç’të të thoja s’më vinte gjë ndërmend,

Vështrimi yt i etur gjithë trupin më përshkonte.

Nuk e zgjodha vetë, të vij në vendin tënd,

Ish’ dëshirë e zemrës të jem me ty unë sonte!

 

Përballë të dy qëndruam vetëm për pak çaste,

E me çfarë unë ndjeja, shkruhet një roman.

Ndodh kështu me ndjenjat në të tilla raste,

Fjalë të dy kërkuam edhe një fjalë s’e tham’!

 

Zgjodhe që të heshtësh dhe ti me heshtjen time,

Duke më vështruar, zhytur në kureshtje.

Të thashë dy fjalë në ikje me zemrën bërë thërrime:

”Më vrave edhe sonte, heshtja vret në heshtje” !

 

I ndezi dritat qyteti sonte. Dhe unë,

si era në rrugica, me veten time shfryja.

Derën ti ma hape! Kishe qenë në gjumë.

Prapë e hape derën e nuk më le të hyja! Bledi Ylli

 

 

Fjalë zemre

 

Me horizontin digjej shpirti,

Aq sa dielli perëndonte në xhelozi.

Kur ndjeja aromën e frymëmarrjes tënde,

Në rërën trazuar dashuri.

****

Dhe qeshja me shpirt kur më ndiqje,

Një puthje të rrëmbeje nga unë.

Zëri dilte si zjarr prej shpirtit,

Kur ndjeja të më doje aq shumë!

E mora fotografinë tënde, e vendosa në shpirt, që kur të kem mbyllur

sytë përgjithmonë të t’mos harroj Fleta Satka

 

 

Sonte

Sonte

Ti je larg në Tiranë

Unë rri i dëshpëruar në vetmi

Telefoni hesht, si kufomë

Në mendjen time

Si nëpër ca qafa strucësh

Rrjedh disi e mjegullt

Por e fortë, e madhe

Dashuria ime për ty

Sonte e urreva Korçën! Alban Arapi

 

Ankthi i babës

– Baba gjithë jetën punoi

E kurrë një herë s’pushoi

Mik e shok respektonte

E eufori kurrë s’tregonte

Besën askujt s’ia jep

Mbledh para e i mban sekret

Dy qypa mbushi në rini

E i treti gjysëm në pleqëri

Mosha sa vinte e i shkonte

E desh akoma të gërmonte

Rininë shpesh e kujtonte

Pleqërinë e mallkonte

E baba vdiq e s’la amanet

Vetëm ah o i tret

Vjen e kthehet miqësia

Tra më tra ish’ shtëpia

Fukara djalin e la

E gruas një fjalë s’i tha

Me maraz iku i shkreti

Që në besë e preu i treti

Një mik i vjetër në derë trokiti

E ngushëllon e i jep gajret

Shif se baba të ka lënë para

Kur të vijë mos të të gjejë fukara

Kureshtjen djali e shtoi

Nënë ç’tha babai kur jetë ndërroi

Asgjë djalë s’më tha

S’pata fat i treti gjysem ka

E dritares sytë s’ia ndante

Atje pinte, atje hante

E kur jetë ndërroi

Me zor sytë ia largoi

Nënë më thuaj një fjalë

Miku vjetër diçka di

I treti gjysëm ka

Mos bëhet fjalë për para

E ç’të të thotë nëna e gjorë

Para kur s’pata në dorë

Ai gjithë jetën ka punuar

Ndoshta për to ka belbëzuar

Fukarai gjë nuk humbet

Që me vuajtje e ngrys këtë jetë

E asgjë nuk shijon

Edhe vdekjen e pranon

Merr kazmën e te dritarja shkon

Pa vonuar qymat zbulon.

Merr paratë shkon në kafene

E qeras kë gjen atje

E dikush me ironi

Të la baba ndonjë flori,

Merr qerasjen e mos u ndje.

Po do punë

Në shtëpi më ke. Bexhet Durmishi

 

Kali, Pela me Gomarin (fabula)

Pela flirtonte me një kalë

U doli veshua përballë

Dhe shikonte gojëshkumë…

– Zhduku, – tha kali, – jam unë!

 

– Pela në çast u hodh hopa:

– Lëre se s’e ka bërë lopa! Izet S. Culli.

 

 

Dashuri në heshtje!

Ec,

në heshtje hapat hedh,

heshturazi të mendoj,

e po ashtu të dashuroj!

E heshtja ngrihet hijësisht ngadalë

në hapësirë, lehtazi me erën,

drejte teje niset pa fjalë

të vijë te ti, ka aq dëshirë!

Dëshira e heshtjes, thjesht e patreguar

bëhet një me erën, në hapësirë, dashuruar!

Valëzisht në ndjenja fluturon

si rrënja e një gjetheje nga pema

ah, sa ëmbëlsisht më torturon

më bëhet e dashurueshme dhe pritja.

Dëshira e heshtjes,

dashuri pa fjalë, pa lot,

në udhëtim me erën,

veç ndjenja dashuron! Ylli Jahaj

 

Kushtuar shpirtit tim

 

Përshëndeta yllin e parë që lindi,

Adhurova qiellin kur zbukurohej.

Lajkatosa hënën lozonjare,

u kërkova puthjen tënde, por s’ma dhanë.

Ia kërkova puthjen tënde mëngjesit,

por dielli u nxeh nga xhelozia.

më buzëqeshi më ledhatoi.

Por unë nuk doja puthjet e tij!

Ia kërkova puthjen tënde qiellit

e kërkova në mëngjes deri natën vonë.

Po kërkoj puthjen tënde si e çmendur

pa ditur nëse ti do t’ma dhurosh. Leonard K. Thanasi‎

 

 

Hedh sytë nga deti

Dua t’i vjedh ngjyrën

Dua t’i vjedh madhështinë

Dua t’i vjedh aromën

Dua t’i vjedh thellësinë

E vetmja gjë që bëra

Ishte të hidhja sytë

dhe ndërmjet tyre,

gjithë këtë mrekulli

u përpoqa ta fus në shpirt

Sa ngjajmë me detin! Henrieta Pareshi

Keep Up to Date with the Most Important News

By pressing the Subscribe button, you confirm that you have read and are agreeing to our Privacy Policy and Terms of Use
View Comments (1) View Comments (1)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Previous Post

Dafina Zeqiri këngë për Beatrix Ramosaj

Next Post

Valbona Çoba sërish nënë... lind binjakë!

Advertisement