Historia që dua të tregoj i përket L.K., një banori të Tiranës,
kryeqytetit tonë plot me paragjykime.
Ndonëse nuk kishim lidhje gjaku, unë e doja si ta kisha vëlla,
ndaj edhe ndjej përgjegjësi të shkruaj për historinë e tij.
Jeta e tij shkonte më së miri deri në momentin kur u zbulua sekreti i tij më i madh. Edhe mua ma kishte mbajtur sekret, ngaqë i vinte turp e kishte frikë se mos e paragjykoja. Ai, prej kohësh shoqërohej me një djalë, që ishte i dashuri i tij… Pra, krejt problemi qëndron se L. K. është gej. Kjo ishte e fshehta e tij e madhe, që i shkatërroi jetën dhe e largoi s’di se ku.
Çdo gjë nisi para disa javësh, kur motra e tij e madhe e gjeti në shtëpinë e tyre, bashkë me A.C, duke kryer marrëdhënie seksuale. Ajo menjëherë kishte lajmëruar familjen për çka po ndodhte, megjithëse ai i ishte lutur së motrës që ta mbante sekret. Aty, më pas, nisi gjëma e madhe. Ai nuk u lejua as të fliste, as të shpjegohej, por ishte dhunuar në mënyrë kafshërore nga i ati. L. mezi u kishte shpëtuar duarve të tij sepse kishte dashur ta vriste. Për babain dhe gjithë familjen, ai ishte një turp, nuk ishte më pjesë e familjes së tyre, madje duhet të zhdukej sepse nëse e zinin, ishin betuar se do ta vrisnin.
L. nuk gjeti përkrahje nga askush. Ashtu, i dhunuar fizikisht dhe psikologjikisht, ai erdhi tek unë dhe më rrëfeu të gjithë historinë e tij, por unë, përveçse ta dëgjoja dhe ta kuptoja, nuk mund të bëja asgjë tjetër. Në shtëpi s’e merrja dot, se familja ime s’do ta pranonte kurrë.
Një ferr i vërtetë u bë edhe përçmimi e përbuzja e miqve dhe e shokëve të tij. Ata, pasi mësuan këtë sekret të tij, e përbuzën dhe e tallën, a thua se vetë ishin perfektë. Disa ushtruan edhe dhunë në grup! Me çfarë të drejte vallë? S’e kuptoj si mund të ndodhë kjo; jam ende e shokuar nga gjithë kjo histori. Krimi i vetëm që kishte bërë L. ishte se kishte jetuar diçka që e bënte të ndjehej mirë; thjesht, kishte qenë i lirë të jetonte. Por, me sa duket, kjo liri, në vendin tonë mund të të kushtojë edhe jetën. Ai u rrah dhe u përbuz nga familja e shoqëria, vetëm pse kishte prirje seksuale të ndryshme nga ata. Për fatin e tij të keq, që tashmë i kishte dyert krejt të mbyllura, as i dashuri i tij A. C nuk e përkrahu, madje për të as që u dëgjua. Duke qenë se familja e L. nuk e njihte A. C, nuk arriti ta identifikonte dhe vetëm unë e di emrin e tij, të cilin ma tregoi L. i cili tashmë gjendej krejt i vetëm në këtë botë kaq të madhe. Pasi ma rrëfeu të gjithë historinë e tij në lot, ca prej dhimbjeve fizike të shkaktuara nga goditjet e babait e ca nga dhimbja shpirtërore, ai u zhduk…
Që prej asaj dite nuk mora më asnjë lajm prej tij; ndoshta kishte frikë mos e gjenin nëpërmjet meje. Në shtëpi nuk kthehej dot sepse ata ishin betuar që do ta vrisnin kudo që do ta shikonin, shokët as që donin t’ia dinin për të. Nuk e di ç’është bërë me fatin e tij tani, por do të doja vetëm të dija në është shëndoshë e mirë, që ta qetësoj sadopak ndërgjegjen time të vrarë, për faktin që s’munda ta ndihmoj.
Si kjo histori ka shumë në vendin tonë, por qëllimi i saj i vërtetë është që t’i bëj thirrje shoqërisë sonë për ndërgjegjësim, të mos jenë kaq paragjykues sepse gjykuesi ynë i vetëm është Zoti dhe Zoti na krijoi të jetojmë të lirë, siç duam vetë dhe jo siç duan të tjerët. Përkrahini familjarët e miqtë, cilatdoqofshin prirjet e tyre seksuale. Ata, mbi të gjitha, janë njerëz, si të gjithë ne. Drejtohuni nga zemra juaj dhe jo nga opinioni i të tjerëve; bëhuni njerëzorë!
