Plagë dashurie…

Tani vazhdoj te qaj ditet, e rinissë sime qe me iken e kurr më nuk kthehen prapa, asnjeherë ne jete se desha interesin çdo here dashurova me shpirt e me zemer te paster. Sado qe po mundohena si duket rruget tona nuk po takohen askund, sesi ndihem une tani, te tregon vetë letra e shkruar, kurr nuk e kam menduar nje dashuri te tillë qe te ben te vuash me mall dhe ne heshtje. Nëse eshte shkruar qe kurr mos te takoj dhe te them atë çfarë ndjej per ty ne zemer, do te pajtohem me kete fakt edhe pse eshte shum e rende per mua, mos haro kurr se vetem ty te dua. Jeta ime tani shumë ka ndryshuar ne zemer me ka mbetur plaga e tradhtise ne vitet e dashurise se humbur mbeta vetem nje rob i dashurise.. Jeta më ka përplasur në të tëra mënyrat por këtë nuk e prisja. E dëshpëruara…
Përse ma lendove zemren kur unë vertete te deshta perse ma lendove shpirtin kur kete dashuri kurrë se heshta? Pse me vrave ne zemer? Vetëm per nje emër! Kur e dije se te dua sikur asnje tjeter femer. Më ke lene ne kujtime me shumë e shum permallime me vuajtje e lot ne sy per nje te paharruar dashuri. Ku je tani mendoj valle qe me le te jetoj me mall, kam deshire veç nje here ti puth dy syte qe ke ne balle. Si me harrove aq shpejt? Kur isha gati çdo gjë e bej për ty! Ndoshta me ty sisha aq i drejte por vertete kam qarë shumë, me lot ne sy nese kete se ke besuar besoj se eshte e vertete, isha gati qe per ty ta sakrifikoj edhe kete jetë, se mendova kurrë kete ndarje. Nuk e dita se je aq e ndjeshme nje gje e di se ska me gabime e sotmja sbehet me e djeshme.
Edhe pse jemi aq larg ska rëndësi. Në mes ëndrrash ne jemi gjithnjë bashkë, si zjarri. Ndaj pres me padurim. Ti më sjell në krahët e tua. Vetëm në mes ëndrrash jam i lumtur. Fytyren tënde veç shikoj. Sepse vetëm ty çdo gjë duket aq e bukur, si në qiellin e 7-të! Se veç atje dashurinë shijoj. Vetëm në mes ëndrrash, vetëm atje. Aty jemi ne të dy, të pandarë, përgjithnjë. Ndaj dhe sdua që të zgjohem asnjëherë. E urrej mëngjesin, që më gjen pa ty! Me ty në krah ëndrrash! Alban Arapi për zemrën time.
Tani a më njeh? Tani a e din se kush jam unë? Tani a e kupton se zemra ime te ka dashur shumë? Unë bera çdo gje te mundur per ty tani mund të më kuptosh pse kam pasur aq shum lot ne sy! Vetëm ti je vetem ti ke qen gjithmon ne kete zemren time dhe kjo kurrë nga vetja ste largon, edhe pse sjemi bashkë un më të lehtë e kam pasi qe ta kam deshmuar sesi un askush ne botë ste don. Dikur neve na ndan, nderhyn ne dashurin ton a thua tani jan penduar dhe më nuk do të na lendojnë, gjithmon e pyes veten pse ? Pse? Pse nuk e pata atë guxim me kohë pse lejova qe dikush tjeter te na e nderpres dashurin tonë. Unë gjithmonë të desha ashtu si edhe ti a do të vij ndonjeher ajo dit te kem ty ne perqafim, lotet e mi nuk kanë pushuar asnjëher se derdhuri per ty edhe kete vete ti zemer e di. Tani jemi shum larg te dy të vetmuar, nuk mund të gjejm asnjë tjeter dashuri se per ne çdo person tjeter shpejt na bëhet i huaj, kam provuar por nuk provoj më dot se e kam kuptuar se të dashuroj dike tjeter është shum e kotë. Prandaj kështu po rri mes vetmisë dhe dikuj tjeter e zgjodha vetmin sepse ma e mirë per mua është vetmia sesa zavëndësimi yt me dike tjeter, te kam dashtë, te dua e do te dua gjatë gjith jetes!