Kurre mos mendo se të kam harruar, ani pse une nuk te shikoj kur me kalon prane, ani pse unë nuk te fola kur me pershëndete ne qytet. Kurre mos mendo se tashme nuk ndjej asgjë per ty, se kam harruar netet qe kaluam bashke, mëngjeset qe na zunë te perqafuara me njëri-tjetrin. Ada & Agoni.
Ishim të rinj dhe ia mesyne e na ndane. Nuk ditem te luftojme per dashurine tone. U pajtuam me fatin qe na caktuan te tjeret, edhe pse edhe sot habitem pse aq shumë ju ka penguar dashurija jone familjeve tona. Ndoshta, ata kurre nuk e kan kuptuar e as qe do ta kuptojne se me ne kanë bërë krim. Te kam pare ate dite kur u takuam rastesisht ne rruge, se si t’u zverdh fytyra kur te shikova dhe nuk te përshëndeta. Merita për Drinin.
Më pushtoi një mall i tmerrshëm për të të perqafuar dhe per te qene pranë teje deri ne mengjes si dikur. Por a ia vlen te rrezikojme ate qe kemi ndertuar tash? Sa e çuditshme është jeta. Jetojme me njerez qe i duam pak, ndërsa ata qe i duam shume nuk guxojme as ti pershendesim. Do të doja qe ndonjeherë te mund të të prekja floket, buzet dhe trupin qe e kam dashur me se shumti ne jetë, por ndoshta kjo është vetem nje enderr qe do ta enderroj tërë jeten e kurre nuk do te mund te bej realitet. Megjithatë dua te dish se une te dashuroj ende dhe kurr s’do te pushoj se dashuruari ty. Vini.
Advertisement