Poezia fituese e çmimit të tretë në konkursin poetik “Alternativa 2020”, autore Suela Bako.
UNË JAM NJË STINË
Jam të gjitha stinët bashkë.
Jam pranvera;
kur më gagarrisin fëmijët në vesh;
çel si zambak,
petale më bëhen dhëmbët,
duart e mia përplas,
duart e foshnjes që rrita
në flokët e mi ngatërrohen paq…
Jam vera;
ngre çati buganvillesh
në folenë që shtrëngoj në sqep
si zog grabitqar, e shqyej
at’ krijesë që do të më thyejë vezët,
jam valë deti që përkund varka letre
(në ëndrra bëhen vaporë me vela)
erë e mbarë fryn, ndryshe dal e fryj vetë;
Oh! Poseidoni më zileps.
Jam vjeshta,
kur në dashuri bie.
lulet e mia çelin në petalë t’arta.
Atij që dua i puhiten mbi krye,
retë më bëhen pengesë…
I çmil një e nga një petalet dhe retë.
Poleni në kaltërsinë e qiellit bëhet dielli vetë.
Jam dimri
kur mërria më err sytë
as shoh as qesh, derdhem si ortek,
zvarrë marr përpara të mirë e të keq…
mërrinë time si përbindësh e nxjerr nga zgavra
ashtu si zhavorrin i heqin malit nga zemra
e në mes i lenë një gropë.
Jam stina e pestë
s’e gjeta kurre stinën q’i përkas.
Jam ajo që dashurinë e mërinë i bën bashkë;
fëmija nga dolën fëmijët që rrita
ajo që pret të rriten e të rritet
jam stina Prag.