Të prita gjatë
Të prita gjatë, shumë gjatë
Derisa dielli perëndoi
Sa hëna mbi dhè mbolli natën
Dhe ylli i fundit natën harroi
Ti askund nuk dukesh
Më djeg ky mall i thërrmuar
Tani s’kam asnjë shpresë
Dhe vuajtjet e shpirtit mbaj në duar. Thodhori Cerro
Nuk Je
Ti do që të ikësh larg siç bën një shpend,
nuk është e lehtë që t’ia dalësh vetë,
edhe pa fjalë e di çfarë ndjen dhe si duron,
nuk je fëmijë, por për fëmijën tënd mendon.
Një jetë të është falur dhe ke falur,
s’ke ardhur e nuk do të jesh kurrë vetëm,
asgjë s’mund të ndalojë e harrojë,
dashurinë që nuk mund të mbarojë.
Dhimbja që kalon të bën më të fortë,
mos u ndal, jetën e jetës që dhe jeto,
në krahët e tu përsëri do të jetë,
përqafimi që hesht dhe të flet. Isidor Koti
Një shok të keq…
Një shok të keq zura kohë më parë,
ish tinëzar, katran dhe i lig,
më hiqej si mik i ngushtë, i paparë,
nga pas më gërryente dhe më ngulte thikë…
Keqas u mësova dhe ai s’më ndahej,
më thoshte: “Më thith, ngopi mushkëritë,
se edhe lodhjen ta heq krejt, krejt,
jam çudibërës, me mua del në dritë…
Mirëpo ligësinë shpejt ia kuptova,
s’kisha kujt t’i qahesha, e kisha zgjedhur vetë,
e shpalla armik, keqas e luftova,
e zhduka nga unë, shpëtova për jetë…
Ky shok ish duhani, sot e kam armik,
s’dua t’ia shoh bojën, fara mos i mbiftë,
dhe në më dëgjoni luftojeni edhe ju,
prej tij, krejt njerëzia mundësisht me shpëtu… Jahe Fida
Me një tufë trëndafila, më trokite në derë
Nuk di ç’të shkruaj për ty më parë,
Se ti tek unë le gjurmë në përjetësi,
Prandaj shkruaj e të kërkoj si e marrë,
Dhe derisa të vij pranë teje, s’gjej qetësi…
Nuk do të kisha shkruar kurrë për ty,
Por ti tek unë ke lënë shumë gjurmë,
Mundohem të largohem, të tretesh në vetmi
Por ty vitet të afrojnë tek unë më shumë…
Edhe këtë Vit të Ri, unë ika, u largova,
Që ty mos të të kisha pranë, asnjë hap,
Por dhe kësaj here më kote u mundova
Se edhe atje ku shkova, ti më erdhe prapë…
Mundohem të jetoj me cicërimat e zogjve,
Që çerdhen tonë tani e kanë gjallëruar.
Megjithatë, ndihet më shumë mungesa jote,
Se ty në gëzime askush s’të ka zëvendësuar…
Edhe këtë fundviti, më trokite në derë,
Me një tufë trëndafila përpara më dole,
M’u afrove e më puthe në gushë, si përherë
Dhe të përhumbur në krahët e tu më hodhe… Luljeta Gj. Pashollari
Rri me mua
Atëherë kur jeta dukej mërzi
Ku s’dija ç’ish’ mëngjes a mbrëmje.
U gjende ti si një hyjni
Si oksigjen, si dritë u gjende
Kur shihja shpresën se si venitej
Ku s’kisha sy, as shpirt, as mendje
Dhe zemrën plagë që përpëlitej
U gjende ti…, ah, ti u gjende!
I besoj zjarrit të dashurisë
Që ndeze ti, me flak’t e tua
Perëndi e mirësisë
Tani u gjende! Rri me mua! Bledi Ylli
Sa herë, sa!
Kujtoj po, momente të bukura
Por janë pak ta hajë e mira, fare pak
Diku në thellësi shpirti të strukura
Si prushi i harruar në të fundit flakë.
Kujtoj po, momente të dhimbshme
Eh, sa shumë ta hajë e mira, sa shumë
Nga poret e lëkurës si ëndërr e frikshme
Vërshojnë e shkelin të dhimbjes gjurmë.
E sa herë kemi thënë: “kjo është jeta”
Ngushëllojmë veten, shpirtin e të tjerë
Megjithatë, një mbetet e vërteta
Të gjithë e duan jetën, të lumtur e të mjerë
Thonë, është dhuratë jeta
Ndaj mos pyet për të sajën vlerë! Bledi Ylli