C’mu kujtua ai udhëtimi i fundit qe bem ne të dy! Ai perqafim i gjate! E si ta harroj atë, ate bashke me Ty?! E kisha enderruar me dite të tera te te qoja atje, ne ate vend, dhe ti ma plotesove deshiren. Përlotem sa herë që e kujtoj! Sa mall kam per ate kohe kur isha me ty! Sa e urrej te ardhmen time kur e mendoj qe ti s’do jesh e ardhmja e saj! Nuk kam me forc te luftoj per ty. Sepse ti forca ime ke ikur tashme! Ke ikur me dike qe mendoj se s’do e njoh kurre. Por thjeshte e mendoj sepse jetes nuk i dihet. Ndoshta ne një udhëkryq rrugesh do perplasemi nje dite, ku ti do jesh me atë dhe une se di…se di… Ani.
