Me mungon e dashur si gjithmonë! Por sot është me e veshtire se dite te tjera, sepse deti ka kenduar per mua, e kenga ishte ajo e jetes sone sebashku. Me duket se të kam kenduar, nderkohe qe shkruaj këtë leter, e ndjej profumin e luleve nder fusha, qe gjithmone me kane kujtuar Ty. Tashmë keto gjera me lejne indiferent. Vizitat e tua janë bërë teper te rralla, e disa here kam dyshimin se pjesa më e rendesishme e imja, po me rreshqet lehtazi larg edhe perse une sforcohem. Naten kur jam vetem, të therras e gjithmone dhimbja ime arrin kulmin. Ti mundesh akoma te gjesh menyren per tu rikthyer tek unë. Mbreme naten te kam pare ne enderr… Ishe në breg te detit era fershellente mes flokeve te tu, e ne sy kishe ende ndricimin e perendimit te diellit… Mbetem i mahnitur duke te shikuar mbeshtetur ne gur. Sa e bukur je…nje bukuri qe s’e kam gjetur ne asnje femer tjeter. Ngadale eci drejt teje dhe kur me ne fund kthen veshtrimin e me shikon, kuptoj qe edhe te tjeret ishin mahnitur e po te shikonin. E njeh? pershperisnin ziliqar, e nderkohe qe ti me buzeqesh, pergjigjem me pastertine e te vertetes: Me shume se zemren time…! Të arrij dhe te mbeshtjell me krahet e mi. Rrethoj këtë moment me shume se cdo tjeter. Eshte momenti per te cilin jetoj, e kur ti i pergjigjesh perqafimit tim, leshoj veten ketij momenti. Më në fund serisht kam paqe. Ngrej doren dhe te cek faqet nderkohe ti ul koken dhe mbyll syte. Duart e mia jane te ashpra mbi lekuren tende te bute, e per nje cast pyes veten ne se do te kthehesh mbrapsh (pendohesh), por e di qe s’do jete keshtu… Nuk e kam bere kurrë, e ne momente si keto qe kuptoj drejtimin e jetes sime. Unë jam ketu, per te dashuruar, per te shtrenguar ne krahet e mi, per të të mbrojtur… Jam ketu per te mesuar nga ty, e të marr ne kembim dashurine tende… Jam ketu, sepse nuk ka asnje vend tjeter ku dua te jem…! Drini per ty…
Ja filloj dita e par e pare pa ty u zgjova ne mengjes jo duke menduar per dashurin tone e si të bisedoj me ty, po duke menduar ndarjen, duke menduar se ti a je duke vuajtur si une? Me te then te drejten kam filluar të urrej nuk e di pse por me duket se per te gjitha ti ke faj. Ah sa shum po me dhemb shpirti kur po i kujtoj ditet me ty, e s’po mund të besoj që me sjemi 1 por jemi 2, me sjemi loçke e shpirt por jemi UNE e TI… Tani jemi 2 te huaj siç qeme para se te njihemi ti je L… e une V… 2 te rinj me zemra te vrara…20 muaj te tere ishin nje enderr e mrrekullueshme, ah Zot sa gjatë paskam fjetur. Tani qe u zgjova nga ky gjumë i thelle e pash qe ëndrra nuk ishte realitet, e tani e kuptova nje te vertet qe shumë me kan folur po une nuk e kam kuptuar, se jam shumë e re per dashuri te mendoj… Kam menduar qe ky ka qen nje realitet por jo paska qënë nje nga genjeshtrat e jetes qe shum po me zhgenjen. Tani nuk po mund te besoj më qe nuk jam me Ty…po me duket se jam ne nje enderr, ne nje ankth te vertet, por nga kjo enderr po lus Zotin te me zgjoj sa me parë, ky ankth te mbaroj…por edhe pse Zoti me zgjoi shpejt e pash që është nje realitet. Një kohe me thoshe “une jam TI e TI je UNE me nje fjal TE DUA shumë”. E sot me the krejtesisht te kunderten, me the “UNE jom UNE e TI je TI me fal Xemlushe por LAMTUMIR…” Edhe pse me tha lamtumir gjithmon do te dua se kete fjalë nuk e the me deshir po te shtyu familja jote mendon se je ende femije, por une do te pres gjithmon… Të dua pergjithmonë.
Je jeta ime… Kështu me thoje perderisa ndertuam keshtjellen tonë të dashurisë, keshtu me more shpirtin tim po vall ku je ne kete nate? A thua te mungoj sic ti me mungon mua? A thua vuan siç po vuaj unë a thua nxjerr lot te nxehtë qe e djegin shirtin tim. U ndam u zhduk u shemb ajo keshtjellë e dashuris per nje gje e humbe ate por te ishte dashuri e vertet sdo kishe lejuar dot. Nuk pendohem kurrë se isha e jotja nuk pendohem kurr qe te dhash çdo gjë të parë sepse ndoshta kurr sta shpreha sesa fort te kam dasht po te desha me te vertet te desha te dua dhe gjithmon do te dua. Ike ne nje dit plot diell e din qe me vete more shpirtin, zemren dhe jeten tim a dinë qe nga ajo kohë per mua jeta mori fund? Më digjet ky shpirt se pse nuk te tregova e ste deshmova se te dua shumme digjet ky shpirt pse se more gjen me te vlefshme nga un. Ike ngadal duke i pa lotet ne sy e mi e duke mos menduar se mi len ne vendin tend ato lot qe me jan bere shok i vertet ne ditet e sotme. Ato puthje qe i le per her te fundit ai perqafim i ngrohtë sdo zhdukin kurr nga unë se nuk do lejoj te heq diksh tjeter atë arom atë ngrohtesi kurrë ne jete te kam premtuar do jesh i pari e i fundit… Për ty jeta vazhdon bebi im te uroj lumturin te uroj te behesh prind te arrish gjithçka qe doje por do te pyes leket dashurin a mund ta blejne? Të dua shum shumë shumë sa iden se ke, je jeta ime tashi po te them unë edhe pse eshte vonë, por ne dashuri kurrë nuk është vonë. Je bebi im, jeta ime, je gjithçka qe kam. Të dua! M.
Advertisement