E mërkura erdhi kaq shpejt, te dyve mezi na doli gjumi ne mengjes sepse ndjeheshim mire ne krahet e njeri-tjetrit. Trokitjet e pastrueses ne deren e hotelit na bene qe te ngriheshim me pertesë. Endeshim te dy ne dhomen e ndriçuar nga dielli pa deshire per te bere ndonje gje. Përqafoheshim e putheshim dhe perseri paketonim valixhet. Zemra me rrihet fort, dita per te ikur afroi dhe me valixhet ne dore paguam dhomen, morem pashaportat dhe lame hotelin ngadale. Ate pasdite do nisesha ne nje vend diku larg teje. Ndjehesha keq edhe pse nuk e jepja veten. Më vinte te qaja e te ulerija por permbahesha kur shikoja syte e tu. Më vriste shume ajo ikje sepse po lija zemren time me ty qe te ishim bashke. Do doja qe ajo rruga per ne aeroport te ishte e pafundme dhe une te rrija ashtu, e mbeshtetur ne krahet e tua, duke degjuar muzike me ty, duke te te puthur e ledhatuar faqet e tua. Tani do doja qe te te perqafoja ashtu sic te perqafova para se te kaloja passport control. Asnje nuk me pa kur putha buzet e tua perseri, kur ta bera me dore pasi me kontrolluan pashaporten kur mbusha syte me lote pas momentit qe te ktheva kurrizin dhe u largova… U bene 10 dite qe une jam larg teje dhe ndjehem shume bosh. Tani jam e ulur ne dhomen time, tek shikoj kaltersinë e detit qe shkelqen nen rrezet e diellit dhe me kujtohen ditet qe kaluam bashke, shetitjet neper rruget e atij kyeqyteti europian, restorantet, vendet turistike ku ne lame inicialet tona. Më kujtohesh ti dhe syte me mbushen me lot. Ngre syte nga qielli per te shkeputur syte nga kompjuteri duke menduar se mos me jane lodhur syte duke shkruajtur por jo… Lotet rrjedhin më furishem kur shikoj nje aeroplan ne qiell sepse me kujton qe jam ketu, ne kete ishull ku s’kam mundesine as qe te vij te te takoj edhe per 24 ore. Zeri jot me ngushellon c’do nate ne telefon me ben qe te fle e qete dhe te mendoj qe edhe pak edhe do jemi perseri bashke, te fleme perseri te perqafuar dhe te ndjejme trupat e njeri-tjetrit kaq prane, te shijoj perseri buzet e tua, te degjoj perseri ato fjale te embla, te qeshim perseri bashke dhe pastaj te bejme dashuri dhe ne fund te na zeje gjumi te lumtur. Nxjerr nje cigare nga paketa dhe nuk kam me fuqi as ta ndez. Jam e lodhur nga vetmia, nga shtirjet e mia tek te tjeret per ti thene qe ndjehem mire, nga fjalet qe degjoj çdo dite, nga ditet qe jane bere monotone me shume se kurre, jam e lodhur nga vetja ime qe ska me fuqine qe te beje dicka per njeri qe do kaq shume dhe rri ketu, ne kete karrike perballe dritares me laptop ne preher dhe pres qe te kalojne keto ore derisa ti te vish online dhe mua te me kthehet buzeqeshja dhe te flas me ty. Une po pres, pres njeriun per te cilin une kam kaq shume nevoje, pres ate pas te cilit jam dashuruar, te pres ty prandaj eja.
Advertisement