Gjatë rrugëtimit tim profesional, i cili shtrihet në Shtetet e Bashkuara por edhe në Shqipëri, kam pasur privilegjin të punoj me individë të talentuar nga sfondi të ndryshëm. Së fundmi, kam kërkuar të angazhoj profesionistë të rinj në Shqipëri për detyra të ndryshme online, duke përfshirë menaxhimin e rrjeteve sociale, krijimin e artikujve, zhvillimin e faqeve të internetit dhe dizajnimin e postimeve në Instagram. Qëllimi im fillestar ishte të shfrytëzoja aftësitë dixhitale të të rinjve shqiptarë, duke u ofruar atyre mundësi pune me kohë të pjesshme që përputhen me njohuritë e tyre në rritje për rrjetet sociale. Megjithatë, rezultati ishte larg nga ajo që prisja.
Megjithëse mora angazhime entuziaste dhe siguri që detyrat do të përfundonin në kohë, shpesh hasja në afate të humbura, punë të papërfunduara dhe premtime të pambajtura. Kjo shkëputje më shtyu të reflektoj mbi shkaqet rrënjësore: A është një çështje më e gjerë e profesionalizmit në Shqipëri, apo kemi të bëjmë me mungesë disipline, besimi në vete, apo trajnimi të mjaftueshëm?
Për ata si ne që emigruan nga Shqipëria gjatë kohërave të vështira, realiteti ynë ishte krejtësisht ndryshe. Shumë prej nesh, shpesh pa shumë zgjedhje, duhej të bënim disa punë çdo ditë për të mbajtur familjet, duke punuar shpesh 12-14 orë në ditë. Ne u përballëm me nevojën e punës dhe, duke e bërë këtë, mësuam shpejt. Ne zhvilluam një ndjenjë të thellë të qëndrueshmërisë, disiplinës dhe përshtatshmërisë jo nga luksi, por nga nevoja.
Por ka edhe një anë tjetër të medaljes në këtë histori, një anë që rezonon thellë me shumë prej atyre që u larguan nga Shqipëria vite më parë. Pas dekadash pune të palodhur, ekziston një dëshirë e madhe e emigrantëve për qetësi shpirtërore, relaksim dhe kthim në rrënjët tona. Shumë prej nesh, sidomos gratë, dëshirojnë të rilidhen me feminilitetin e tyre, të përqafojnë sensualitetin e qenies, të ndihen njësh me natyrën dhe të rrethohen nga miq të vërtetë që kuptojnë gjuhën e lindjes dhe kulturën e vendit tonë. Për shumë prej nesh, ky udhëtim ka qenë rraskapitës por dëshira për t’u lidhur me vendin tonë rritet çdo vit e më shumë.
Në çdo ambient profesional, aftësia për ta çuar një detyrë deri në fund nuk është thjesht dëshirë, por çështje thelbësore. Duke nisur që nga krijimi i përmbajtjes, menaxhimi i llogarive të rrjeteve sociale apo trajtimi i detyrave të tjera freelance, mbajtja e premtimeve dhe përmbushja e afateve janë përbërës kritikë të suksesit. Ka të bëjë më shumë se puna si punë; bëhet fjalë për të treguar besueshmëri, qëndrueshmëri dhe aftësinë për të lundruar në sfida e për të përmbushur pritshmëritë e klientëve apo punëdhënësve.
Nga përpjekjet e mia për të punuar me profesionistë të rinj në Shqipëri, duket se ekziston një hendek midis entuziazmit fillestar për një projekt dhe angazhimit të kërkuar për ta përfunduar atë me sukses. Është e rëndësishme të theksohet se kjo nuk është një kritikë e përgjithshme për të gjithë profesionistët shqiptarë; ka shumë prej tyre që tregojnë përkushtim dhe kompetencë të jashtëzakonshme. Megjithatë, ka një model të përsëritur ku entusiazmi fillestar nuk përkthehet gjithmonë në veprim të qëndrueshëm. Ky hendek në profesionalizëm mund t’i atribuohet disa faktorëve:
Mund të ketë një mungesë të strukturave të trajnimit apo mentorimit që mësojnë aftësitë thelbësore profesionale si menaxhimi i kohës, përgjegjshmëria dhe komunikimi efektiv. Gjithashtu, puna në distancë dhe me orar të pjesshëm, veçanërisht në fushat krijuese, mund të mos kuptohet apo vlerësohet gjithmonë në të njëjtën mënyrë siç janë punët tradicionale. Kjo mund të çojë në një mospërputhje në nivelin e angazhimit të kërkuar. Shumë profesionistë të rinj janë ende në fazën e zhvillimit të identitetit të tyre profesional. Pa besim të fortë në vetvete dhe motivim të brendshëm, këmbëngulja e nevojshme për të kapërcyer sfidat dhe për të përmbushur afatet kohore mund të mungojë. Për më tepër, mungesa e aksesit në mjetet e nevojshme, qofshin ato teknologjike apo arsimore, mund të pengojë gjithashtu performancën e profesionistëve të rinj.
Duke pasur parasysh këto përvoja, është e qartë që më shumë prej nesh duhet të marrin përgjegjësinë. Ka një pasuri të madhe me njohuri dhe mençuri brenda diasporës shqiptare që mund të ndahet me brezin e ri. Është koha që të kalojmë hendekun midis potencialit dhe profesionalizmit në Shqipëri. Ne duhet të kultivojmë një kulturë të llogaridhënies, disiplinës dhe këmbënguljes, cilësi që u zhvilluan tek ne përmes nevojës dhe që mund të përcillen te ata në vend.
Për të trajtuar këto sfida, është e nevojshme të kultivohet një kulturë e profesionalizmit, disiplinës dhe përgjegjshmërisë në Shqipëri. Kjo përfshin krijimin e programeve trajnimi që ofrojnë përvojë praktike në aftësi profesionale dhe mentorim nga profesionistë me përvojë që mund të udhëheqin brezin e ri. Punëdhënësit dhe klientët duhet të vendosin pritshmëri të qarta që në fillim dhe të ofrojnë feedback konstruktiv për të udhëhequr profesionistët e rinj në të kuptuarit dhe përmbushjen e përgjegjësive të tyre. Nxitja e vetëdisiplinës është gjithashtu thelbësore, që do të thotë vendosja e qëllimeve personale, menaxhimi efektiv i kohës dhe mbajtja e një angazhimi për të përfunduar detyrat, edhe kur përballen me pengesa. Së fundmi, forcimi i aftësive të profesionistëve të rinj me rezultat pozitiv kur performojnë mirë mund të rrisë besimin e tyre, duke çuar në performancë të përmirësuar dhe etikë pune më të fortë.
Unë vërtet besoj se profesionistët e rinj të Shqipërisë mund të mbajnë premtimet që zotohen. Për të shpalosur plotësisht këtë potencial, duhet një përpjekje e përbashkët për të forcuar themelet e profesionalizmit, angazhimit dhe përgjegjshmërisë. Duke adresuar këto fusha, ne mund të ngremë cilësinë e punës dhe të fuqizojmë brezin e ri të Shqipërisë për të lulëzuar në skenën ndërkombëtare.
Angazhimi im i vazhdueshëm me talentin shqiptar forcon besimin tim se, me udhëzimin dhe mbështetjen e duhur, mund të kultivojmë një mjedis profesional ku premtimet mbahen, detyrat përfundojnë dhe ekselenca bëhet standard. Është një udhëtim i përbashkët që kërkon durim, përkushtim dhe një gadishmëri për të rritur, por shpërblimet do të vlejnë përpjekjen. Le të punojmë së bashku për ta bërë profesionalizmin cilësi.
Le të punojmë së bashku për ta bërë profesionalizmin një cilësi përcaktuese të profesionistëve të rinj shqiptarë dhe, duke bërë kështu, të hapim rrugën për një të ardhme më të ndritur dhe më të begatë për të gjithë. Është koha që më shumë prej nesh, si brenda vendit ashtu edhe jashtë, të ngrihemi dhe të udhëheqim me shembull, duke siguruar që brezi i ri jo vetëm të ëndërrojë, por edhe të realizojë.
Mos prit për të tjerët, merr iniciativën dhe bëje realitet për veten tënde. Kujtohu se duke bërë punën tënde më të mirë për të ndihmuar të tjerët ndërkohë që fiton një të ardhur, mund të zhvillosh karrierën tënde në mënyra që nuk i kishe menduar ndonjëherë.
