Sa me mungon… I dashur, po te dergoj leter sepse po me vret largesia jote. Në kete leter do te tregoj gjendjen time shpirterore qe me ke shkaktuar ti, jo per fajin tend, per faj te dashurise. Nuk ndjej me ekzistencen time ne kete bote sepse nuk je prane meje. Je shume larg, saqe zemra po vuan shume mungesen tende, dhe therret emrin tend ne cdo moment. Ne këtë cast qe po te shkruaj po dridhem, po nxjerr lote nga trishtimi i mungeses tende. Nje trishtim e mallkuar qe me ndjek ne cdo moment. Kudo qe shkoj kam imazhin tënd me vete, sepse mëndja te ka pikturuar ty. Sa me mungon, sa po vuaj nga largesia jote. Te lutem rikthehu, mos me le ne vetmi, mos e ler zemren time te cmendet. Me ka marre malli per ty, per puthjet e tua, te te kem perseri ne krahet e mi, te ndjej fryemarrjen tende, dhe te shikoj perseri sytë e tu… Shpresoj qe me letren time te kuptosh dhimbjen time dhe vuajtjen nga ikja jote. Dhe kete leter e përmbledh me nje fjale te madhe TE DUA. Xh.
Cdo natë shikoj yjet dhe yllin me te shndrishem kam vene emrin tend dhe aty brenda yllit kam ruajtur kujtimet qe kam per ty. Cdo nate sa here te shikoj ate yll te bukur do me kujtohesh ti.
Advertisement