Ndjej në zemër…

Sonte u shfaqe përsëri në mendjen time, por nuk mundem të të fajsoj.! Ndjejë në zemër, një dritë të fuqishme që më hyri thell në shpirt dhe që çdo ditë më bën të të dua edhe më shumë… Por ti nuk je më këtu ke humbur, je tretur në mjegullën e tymit të cigarës tënde! Ike në një rrug që as ti nuk ia sheh fundin e të duket se ke arsyje dhe ikë nga unë, po sikur të isha një bishë e egër dhe se ke frikë nga dashuria ime e pa fajshme… Dhe prapë unë do të të shoh atje larg të shoh duke ikur, duke vrapuar dhe duke kërkuar një lule që mos të vyshket sikur unë që tani u vyshka. Edhe sonte shoh sytë e tu që më shoqërojnë në çdo skaj të dhomes e shoh zemrën tënde këtu afër me mua në errësiren e kësaj nate të pa fund… Dhe mos harro çdo herë të shoh në jetë dhe ardhmerinë time… të shoh pranë rrugës ku unë filloj te eci… E ti shko, shko… ik nga unë ik e mos u kthe kurrë, edhe pse unë të shoh, të ndjejë, të dua akoma gjithmonë, prandaj ti mos ndalo, sepse për mua kurrë s’u bëre burrë! Lida.