Shoqes
Shoqe e dashur, më ka marrë malli
U bënë vite pa u parë e dëgjuar.
Qëkur mbanim aromë lule mali…
Kur libra shkollorë kishim nëpër duar.
E ndoshta tashmë unë “jam bërë tjetër”.
S’e di nëse jeta të ndryshoi edhe ty.
Por malli më ka marrë, shoqe e vjetër.
…Kanë shkuar vite… e s’jemi parë me sy.
Ne bashkë jetuam “epokën engjëllore”.
Kur fjala buronte prej shpirtit të dlirë.
Atëherë kur mbanim aromë lulebore
Kur t’keqen e botës e bënim të mirë
Shoqe e dashur, sa vite kanë shkuar!
E s’kemi dhënë dorë, as nuk jemi parë.
S’e di, më shumë, çfarë më ka munguar.
Se dhe për veten time, malli më ka marrë… Angjelina Ndoj
Pak dhe kështu
Kështu qenkemi gatuar
Duam dikë të na udhëheqë
Edhe zgjedhim të nxituar
Një njeri si ne, për dreq…
I gjejmë vend mbi kokat tona
Fatin tonë e lëmë të marr
Si të vësh dy degë të njoma
Në trung-shprese, që është tharë.
Sa të zgjuar, sa të shkathët
Në gjithësi, të dytë nuk ka
Këtej të majtë andej të djathtët
E ndajmë botën në dy krah’…
Këtej të majtë andej të djathtë
Njerëz janë me të tyret hije
Të ëmbël, të hidhur, kripur-athtë
Të ketë menuja nga çdo shije…
Ka të majtë në fshatin tonë
Por xhepin ama djathtas e duan
Të tuat janë tonat, thonë
Të japin, kurrë nuk e provuan…
Braktisini këto e ndiqni jetën
Mjaft e latë më kot t’ju ikë
S’mund të gjesh kurrë të vërtetën
Me mashtrues në politikë! Bledi Ylli
