Brenda mirësisë së saj, falë kulturës së gjerë, fshihet një potencial i madh krijues, që shfaqet pikërisht në evenimente të mëdha. Mimoza Arapi është artistja që ndoshta më shumë se askush nga shqiptarët që jetojnë jashtë atdheut, është përballur me sfidat e kohës, teksa ka marrë pjesë në bienalet dhe ekspozitat e ndryshme të shtrira gjeografikisht në të gjithë botën. Firmën e Arapit mbajnë shumë punime të ekspozuara në SHBA, Australi, Kanada, Greqi, Britani, Itali, Francë, Shqipëri, Belgjikë etj.
Vajza nga Lushnja e cila ka studiuar në Institutin e Lartë të Arteve të Tiranës, ka rreth 20 vjet që jeton në Greqi. Për të, të gjithë flasin me respekt. Ajo i ka bërë vend vetes në shoqërinë greke falë sjelljes se saj shembullore dhe punimeve artistike që mbajnë firmën e saj. Mimoza nuk synoi kurrë të ndryshonte diçka nga identiteti i saj, përkundrazi, nëpërmjet vlerave që e karakterizojnë, arriti të thyejë mentalitete për të mbetur artistja e madhe, që gjithçka e shikon në atë stad të kohës, ku sinkronizohen qartë sensi njerëzor, pjekuria intelektuale dhe përsosmëria artistike.
Edhe pak ditë dhe në Romë do të hapë dyert e saj Bienalja e Romës, e njohur tashmë për vlerat e saj të mëdha dhe praninë e artistëve të njohur nga të katër anët e globit. Midis pjesëmarrësve të shumtë do të jetë me punimet e saj edhe shqiptarja Mimoza Arapi. Në prag të kësaj pjesëmarrjeje, artistja shqiptare dha këtë intervistë për gazetën “Intervista”…
Ramadan Bigza: – Në rrjetet sociale është bërë publik tashmë fakti se midis atyre që do të marrin pjesë në Bienalen e Romës, jeni edhe ju. Mund të shpjegoni për lexuesit se çfarë është kjo bienale dhe kush do të marrë pjesë në të?
Mimoza Arapi: – Po, këtë pranverë, do të marr pjesë në bienalen ndërkombëtare të artit bashkëkohor në Romë. Roma nga data 15-18 maj do të jetë “kështjella” e artit dhe e kulturës internacionale. Në këtë bienale, do të marrin pjesë mbi 400 artistë nga 50 vende të ndryshme të botës.
– Kjo bienale ka një traditë tashmë, sivjet është viti i 46-të i saj. Ishte e vështirë pjesëmarrja në të?
– Është hera e dytë që marr pjesë në bienale në Itali, kësaj radhe në Romë. Seleksionimi i punëve bëhet nga juria e bienales dhe artistët e përzgjedhur do të ekspozojnë në një ambient prej 17000 m2. Në këtë ambient do të ekspozohen piktura, skulptura, fotografi, grafikë, video, art dixhital dhe shprehje të tjera të artit.
– A është ky aktivitet kulmi i aktiviteteve ku ke marrë pjesë deri tani?
– Në qoftë se do të thoja që ky aktivitet është kulmi, atëherë do të ulja vlerën e aktiviteteve të tjera ku kam marrë pjesë. Çdo aktivitet ka vlerën e vet, por mund të them që ky është një ndër aktivitetet më të rëndësishme. Për një artist, më e rëndësishme është pjesëmarrja, në mënyrë që të bëhet e njohur puna e tij.
– A mund të tregosh për lexuesit itinerarin e aktiviteteve të tua?
– Kam marrë pjese në aktivitete të ndyshme që pas viteve ‘90 e në vazhdim. Vitet e fundit, pjesëmarrja ka qenë më e dendur, pothuajse 4-5 herë në vit në vende të ndryshme, Tiranë, Londër, Uashington, Athinë, Selanik, Romë etj.
– Pas Romës, cili do të jetë stacioni i radhës?
– Përveç pjesëmarrjeve që kam në Athinë, pas Bienales se Romës, do të marr pjesë me një ekspozitë personale në Festivalin e Edinburgut.
– Bëmë kësisoj një xhiro mbarëbotërore, por lexuesit duan të dinë më shumë për ju… Kush është Mimoza Arapi?
– Nuk është e lehtë të flasësh për veten. Kam studiuar për art, letërsi dhe civilizim grek. Pas mbarimit të universiteteve, jetoj jashtë Shqipërisë. Kontakti me artin ka qenë për mua mënyra e vetme e të shprehurit pa u kufizuar. Lidhja e kulturave, kërkimi dhe njohja me veten më ndihmojnë të orientohem në rrugën që kam nisur.
– Keni pikturuar që herët?
– Arti është i lidhur me botën e brendshme shpirtërore. Që në fëmijëri, kjo mënyrë të shprehuri u bë pjesë e pandarë e jetës sime.
– Ju keni mbaruar studimet në Akademinë e Arteve në Tiranë. Pra, aktivitetin e keni filluar në Shqipëri, ndërsa po shkëlqeni në Greqi. Si ka qenë rruga juaj drejt sukseseve?
– Gjetja e kodit të komunikimit të publikut me veprat e mia, mendoj se është suksesi për një artist.
– Sa të vështirë e ka një e huaj si puna juaj për t’u ngritur në nivele te tilla sugjestionuese për këdo?
– Asgjë nuk të dhurohet, vepra është ajo që flet. Përpjekja e duhur që bën, herët a vonë, merr vlerësimin e duhur.
– Shkurt, a ju ka penguar të qenit e huaj?
– Artistët nuk kanë kufij dhe arti flet me gjuhë universale, aq më shumë piktura. Nuk mund të them se është e lehtë të arrish atë që do duke qenë e huaj, por kur respektohen gjërat që na bashkojnë dhe ato që na ndajnë, ateherë çdo gjë funksionon perfekt.
– Ju pëlqen të imitoni ndonjë piktor të njohur?
– Më pëlqejnë shumë piktorë e mund të ngacmohem, por jo të imitoj. Në qoftë se ajo që shpreh nuk buron nga shpirti, herët a vonë do të ngatërrohesh, duke mos ditur kush je.
– Kur e keni ndjerë veten më mirë dhe kur e keni ndjerë veten më keq?
– Tendenca ime është të shikoj anën pozitive të gjërave. Nëse gjen balancën dhe je në paqe me veten, atëherë je më pak i ndikuar negativisht.
– A është marrja e çmimit të UNESKO-s me të cilin u nderuat kohët e fundit, suksesi juaj më i madh?
– Çmimi i UNESKO-s ishte një vlerësim, por aktivitetet që vijnë këtë vit, Bienalja e Romës dhe Festivali i Edinburgut, janë aktivitete ndërkombëtare të cilat kanë vlerën e tyre.
– Peizazhi, portreti, ngjyrat, idetë… Ku qëndron sekreti i suksesit tuaj?
– Koncepti i artit është më i gjerë. Orientimi i formave është drejt artit abstrakt. Idetë, ngjyrat dhe filozofia përbëjnë esencën e punës. Sekreti i suksesit është vlera që ka vepra.
– Ju jeni në kulmin e krijimtarisë suaj. Cila do të jetë rruga juaj e mëtejshme?
– Kjo është një rrugë e pafundme dhe asnjëherë nuk dihet cili është kulmi. Mund të them se ky është një moment i rëndësishëm i jetës sime artistike. E ndjej që jam në fillimin e rrugës dhe kërkoj më shumë nga vetja.
– Dhe në fund, Moza, kujt ia dedikoni këto suksese?
– Ato që bëj më mbushin dhe më japin shtysë për të vazhduar. Shumë herë e ndjej veten si në arenë. Në rastin e tanishëm, Bienalja e Romës është një konkurs ndërkombëtar tek i cili vlerësimi merret edhe nga publiku, jo vetëm nga juria. Suksesin, nëse quhet kështu, duhet ta mbash.
– Atëherë nuk na mbetet gjë tjetër veçse t’ju urojmë suksese!
– Faleminderit!
