Buzeqeshja te ndrinte ne fytyre, syte e tu shprehnin dashuri, dora jote e rrudhur perkedhelte floket e mi. Nuk do t’i harroj kurre ato kohe kur në prehrin tend me afroje ne gjoks me pushtoje dhe histori të bukura me tregoje. Me lot ne sy do t’i kujtoj ato dite kur me therrisje “vogelushe’’, edhe pse shume mire e dije qe une nuk isha më femijë. Në endrra çdo natë me del, me thua “lotet t’i pushoj”, por jo jo nuk mundem t’i ndaloj. Çdo nate ne dritare yjet veshtroj dhe puthje te dergoj. Nuk do ta harroj diten kur ti mbylle sytë dhe fjala vogëlushe humbi përgjithmonë. Gjyshja ime e dashur vogelushja jote kurre s’te harron. Gjyshe me mungon….
Advertisement