Për aktorin e njohur italian Marzio Vivio, “Ikja e një fëmije – Domeniko”. Kur qesh ai, sikur lind një diell i dytë. Zëri i tij si bilbil, i butë, i ngrohtë të futet thellë e më thellë në shpirt. Tek Vivio janë shkrirë në një të vetme si placistite i fytyrës, i bukurisë, hijeshisë e modestisë marramendesë. Një çun për kokë të çunit, si thotë edhe Anxhela në Filëm. Remo Girones: Ai lindi si një artist i vërtetë. Rrallë mund të jeënë bashkuar në një të gjitha cilësitë e virytet e shkqlyera që e bëjnë kaq të ëmbël, të paarritshëm, të patjetërsueshëm, modern e admiruar për të gjithë. Remo Girone është një Fenomen i pakrahasueshëm në art, një artist i kompletuar. Ai kishte lindur për skenën, por edhe skena do ta nderojë përgjithmonë atë. Një superstar sdo të mjaftonte për “Tanon” e të gjithëve. Një artist i dimensioneve të larta. Miku im ata luajtën si në një skuadër të fortë futbolli. Artistë të mrekullueshëm, gjenialë, të këndshëm, simpatikë, të papërballueshëm, plot dinamizëm e energji ata sollën imazhin e një jete plot rreziqe, por të kapërcyeshme. Figura e Dr. Magrit e Anxhelës ishin krenaria absolute, dashuria e pakontestueshme në këtë serial që mbetet i shkëlqyer në gjithçka. Ishte një film i ngrohtë, me artistë e yje, situata të papritura, plot romantizem, dhimbje e mallëngjim, që të bënin ta shikoje me vëmëndje të madhe gjer në fund. Alban A. Arapi.
Më mungon e dashur si gjithmonë. Po sot është më e vështirë se ditë të tjera, sepse deti ka kënduar për mua, e kënga ishte ajo e jetës sonë sëbashku. Më duket se të kam kënduar, ndërkohë që shkruaj këtë letër, e ndjej parfumin e luleve ndër fusha, që gjithmonë më kanë kujtuar Ty. Tashmë këto gjëra më lënë indiferent. Vizitat e tua janë bërë tepër të rralla, e disa herë kam dyshimin se pjesa më e rëndësishme e imja po më rreshqet lehtazi larg dhe përse unë sforcohem. Natën kur jam vetëm, të thërras, e gjithmonë dhimnja ime arrin kulmin. Toni.
