Një krater që digjet vazhdimisht, duke lëshuar një dritë që, natën, është e dukshme me kilometra rreth e përqark. Ky është fenomeni që ndodh në një humbëtirë të Turkmenistanit, i cili është bërë vend vizitash nga turistët dhe njerëzit kureshtarë, të joshur nga ajo që quhet “Porta e ferrit”.
Me gjithë besimet e disa njerëzve të popullsisë autoktone, krateri i ndodhur në shkretëtirën e Karakumit, në afërsi të fshatit të vogël Darvaz, 260 km nga kryeqyteti Ashgabat, nuk ka origjinë mbinatyrore. Në vitin 1971, gjatë eksplorimeve të bëra nga sovjetët për gazin natyror, në zonë u zbulua një shpellë plot me gaz. Kur filluan gërmimet, terreni u rrëzua papritur duke krijuar një krater gjigand prej 70 metrash. Për të evituar daljen e gazrave helmuese, sovjetët ndezën një zjarr, duke imagjinuar se, brenda disa ditëve, gazrat do të digjeshin, flakët do të shuheshin dhe zona do të bëhej më e sigurt. Por gjërat nuk shkuan tamam kështu: Edhe sot, pas mbi 40 vjetësh, zjarri vazhdon, duke lëshuar në atmosferë një erë të fortë squfuri. Prej këtej, kjo e ka marrë emrin “Porta e ferrit”. Nëse edhe ju jeni kureshtarë të shihni këtë zjarr dhe doni të shkoni në shkretëtirën e Karakumit, duhet të nxitoni. Në vitin 2010, presidenti i Turkmenistanit, gjatë një vizite në këtë vend, ka urdhëruar mbylljen e “Portës së ferrit”, meqë situata aktuale është një pengesë për shfrytëzimin e burimeve të tjera të gazit natural, të pranishme në këtë zonë.
Porta e ferrit: Krateri që digjet prej 40 vjetësh
