Si në përrallë
Më lindën ndjenja për një kuçedër
nga ato të përrallave që kam lexuar.
Në shpella të frikshme u zhyta si fëmijë
kuçedrën pas duke gjurmuar.
Ajo flakë lëshonte e llavë nga goja
dukej që kish frikë për të dashuruar.
Guximin mora dhe iu afrova
kuçedrën mbajta të përqafuar.
E ledhatova lehtë, në sy e pashë
flaka nga goja asaj iu shua.
Dy lot i rrodhën nga sytë e zjarrtë
Mendoj, kuçedra… u dashurua. Aurora CM
Dashuria e vertetë nuk harrohet
Dua të dehem këtë natë,
Të harroj gjithçka më mërzit.
Dua të të ftoj ty prapë,
Të kujtojmë çastet që jetuam të dy.
Dua të endemi kuturu,
E jetës t’i japim tjetër kuptim,
Dua kur nga gjumi të çohem,
Të jem në krahët e tu në përqafim.
Dua të kujtojmë ato çaste,
Kur të dy bashkë i shijuam,
Ato dëfrime e çaste përvëlimi,
A i mban mend ato që jetuam?
Eh, moj dashuri e shkretë,
Qe po djeg të vjetër e të rinj,
Kuptimi yt tashmë po venitet,
S‘je më ai pasion që presin të gjithë.
Ne mes teje, moj dashuri,
Sot ka hyrë zgjedhja e interesit,
Prandaj emri yt shpejt konsumohet,
E s’e ka atë shkëlqimin e mëngjesit.
Vetëm një gjë dua të tregoj,
Dashuria vetëm një herë jetohet,
Lum ai që dashurinë e vërtetë provoi,
Se ajo deri në vdekje nuk harrohet… Luljeta Gjosha Pashollari
