Sa mua më dashurove! Sa mua më dhurove! A thua, sa m’u kushtove?! Sa më mundove! Sa më lëndove. A thua a u pendove? Sa më kërkove dhe prapë ma punove! Po, po, edhe mirë ma punove! Mu sa herë më afrove, a e kupton tani se mua më largove? Sa mua të më shohë syri, ty do të të kërkoj. Sa të më rrahë zemra, ty do të të kujtoj. Sa mundet me ec këmba, Ty do të të kërkoj. Sa të më rrjedhë gjaku, aty ti do të notosh. Rruazë e kuqe, rruazë e bardhe, aty ti do të jetosh. Sa më lëndove, në fund sa më ofendove, oh sa mire në fund mua ma punove, a thua sa u gëzove?! X.
Të ëndërroj…
Nese i mbyll syte dhe më sheh në ëndërr, aty do te jene dhe buzet e mia duke te puthur ëmbël. Nëse per ty kjo eshte mrekullia, atehere afroji buzet e tua tek buzët e mia. Mes puthjeve te embla dhe me ledhatime, te te them se je engjell brenda ne zemren time. V. & K.
Ne rrugicen qe te prisja, ku me takoje çdo nate, dola sonte plot me mall, se mos vije sadopak. U be kohe qe nga ajo dite, s’ke kaluar me kete, i hedh syte plot me frike, se mos ne ndonje qoshke je. Çdo mengjes kur kaloj, ne rrugicën e lagjes time, i derdh nja dy pika loti, se aty mbeten kujtime. Ne çdo gur ku kemba shkel, qan lengon per nje dashuri, u vjen keq qe s’jemi ne, qe u ndame une dhe ti. Aty jane bishtat e cigareve, jane lotet dhe fjalet qe mbeten, nuk i lau as bora, shiu, veç per ne nuk u treten. Kalo një herë ne keto qoshka, per ty shume i ka marre malli, kthema edhe një herë buzeqeshjen, te qete te me tres varri. L.