Në se ndokush do të përshkruante epilogun rreth tryezës për reformën në sistemin e drejtësisë , nuk mund të linte pa përmëndur atmosferën në të cilën u mbajt kjo tryezë, aktorët që e realizuan atë , diferencat tejetej të skajshme mes subjekteve politike të shfaqura qoftë edhe si vizjone , si strategji , pa u ndalur në programe konkrete . Populli i pataksur nga mungesa e kompromisit mes forcave politike , i tejngopur nga lufta mes tyre nuk ka si të mos e vlerësojë paqen e tryezës qoftë edhe për pak orë , si simbolikë , si një gjest formal mirëkuptimi mes tyre . Por gjaset janë se kjo mrekulli do të jetë e përkohëshme , madje muk do të zërë aspak vend në kujtesën e njerëzve , pas stuhisë që po vjen . Paralajmëruesit e këtyre trubullirave ishin vetë aktorët e kësaj tryeze që nga presidenti i Republikës dhe të gjithë të tjerët me rradhë .
Kreu i shtetit si shkak të reformës në drejtësi përmend nevojën e prefeksionimit të këtij sistemi dhe vetëm kaq, pra asgjë rreth gjendjes së mjeruar të drejtësisë shqiptare , si korporatë në mbrojtje të krimit , si një monopol që bën tregti me lirinë dhe të drejtat e njeriut , ku përfaqëson një rrezik serjoz për demokracinë dhe sigurinë kombëtare . Pra, për Nishanin e Shqipërisë , kjo reformë bëhet jo nga nevoja për të shkëputur nga dhëmbët e krimit të sistemin e drejtësisë , njeriun e ndershëm , të drejtën e dhunuar , tjetërsimin e pronës , lirinë e rrëmbyer nga sistemet kriminale dhe mafjoze , etj, por sipas tij kjo reformë u bëka thjeshtë për të arritur nivele të larta bashkohore në këtë fushë . Gati ai sa nuk tha se drejtësinë e kemi shumë të mirë, por e bejmë këtë për t’ua kaluar vëndeve ku ka lindur drejtesia dhe ku ajo atje , është pagëzuaratje me emrin e dytë , liri . Pra, që në fjalën e parë të Nishanit , shpallet hipokrizia dhe kurthi që i bëhet reformës . Vazhdojmë edhe më tej , me fjalën e kryetarit te PDse , Bashës ku bën thirrje se qeveria duhet të mbajë larg duart nga gjyqësori . Dhe këtu ai shpreh një të vërtetë të hidhur se gjyqësori është një monopol i Partisë Demokratike , një vepër e ngritur dhe shëndërruar në një qen besnik i saj, ndaj në këtë parcelë askush nuk duhet të kërkojë bashkëpronësi dhe ca më keq të kërkojë shpërbërjen e kësaj të keqje të madhe për vendin . E shqipëruar më thjesht, thirrja e Bashës do të thotë se rrezimi dhe dënimi i këtij sistemi të drejtësisë do të thotë se krimi dhe kriminelët në Shqipëri do të shkojnë përpara ligjit , ndaj nuk duhet ta lejomë këtë gjë…Vetë Basha i pari duhet t’i paraprijë karvanit të inkriminuarve për t’u gjykuar nga drejtesia e vërtetë dhe jo nga drejtesia aktuale e transformuar si seksion i Partisë Demokratike .
Pjesë e epilogut të kësaj ngjarje nuk mund të mos ishte edhe një aktor tjetër si prokurori i përgjithshëm i cili, më tepër se për reformën, u përpoq të bënte leksion rreth pavarësisë së institucionit të drejtësisë dhe integritetit moral të personelit të këtyre punonjësve . Në të dyja çështjet që trajtoi prokurori i përgjithshëm , s’bëri gjë tjetër veçse , dy autogola . Që institucionet e drejtësisë nuk janë të pavarura , kjo dihet , madje kaq është pak , ato janë të skllavëruara , të pushtuara , ato marrin frymë me mushkëritë e Partisë Demokratike , ata komandohen nga pjesa e inkriminuar e kësaj force politike . Atëherë pse nuk e denoncon dhunuesin prokurori i përgjithshëm , nga kush e kërkon çlirimin e institucionit , ku i ka peshqit e mëdhenj që ai do t’i denonconte e vendoste prapa hekurave , se ç‘bëri ai me 21 qelitë e përgatitura për ish qeveritarët e inkriminuar , se a mos ka ardhur koha ta ruajë ndonjë nga këto qeli , për veten e vetë . C’dreq flet ky njeri për integritet moral , kur ai , u përfol se është një rrahës ordiner , por edhe në mos qoftë i tillë, vetë ai fshehu një krim, apo bëri një kompromis me të .Ky është integriteti që kërkohet , këto janë vlerat morale të një punonjësi të drejtësisë , kjo është fryma me të cilën do të bëjmë reformën në drejtësi nga këta , aktorë?
Do t’u nxijmë jetën prokurorëve dhe gjyqtarëve të inkriminuar , tha Rama , se me këtë drejtësi nuk na hapen prtat e europës . Një thenie e drejtë , por disi emocionale , pasi me jetën e tyre nuk ka punë qeveria , t’ua bëjë të zezë apo të bardhë, madje edhe ata duhet t’i ruajë më tepër se monumentet e kulturës , por qeveria atyre duhet t’u heqi nga duart pushtetin e inkriminuar , t’i zhveshi nga krimet e bëra , nga pasuritë e fituara duke shitur padrejtësi në vënd të drejtësisë , t’i çlirojë ata , nga sistemet mafioze të cilave u shërbejnë me shumë zell e përulësi .Ndërsa më parë se na pranon apo jo Europa ,vendosja e drejtësisë është një nevojë jetike për demokracinë në vend , për shqiptarin e vrarë , të dhunuar , të vjedhur , të përdhunuar nga pushteti i mëparshem . Por veç epilogut , trapeza për drejtësinë ka edhe dritëhijet , intrigat , kapadaillëkun , tendencat për imponim të kundërshtarit , etj .Kështu, Nishani si për të injoruar tryezën dhe për të dhënë mesazhin e dështimit të sajë para se të nisi , fton atje , Gjin Gjonin , i përfolur dhe nën akuzën e ushtrimit të korrupsionit . Si për ta shpurë më tej këtë injorim , PD-ja,e kushtëzon pjesmarjen në reformë, me pezullimin e procedurave për shkarkimin e dy antarëve te KLD-se. Edhe më kryesorja është se aktorët e kësaj reforme janë ata që, krimin deri tani, jo vetëm se e kanë ushqyer ,por kanë përdorur edhe pushtetin , drejtësinë në mbrojtje të tijë . Në as edhe një vend demokratik nuk ka ndodhur që qeveria ta mbrojë publikisht korurpsionin dhe krimin e organizuar si qeveria e opozitës së sotme të rrëzuar nga pushteti në zgjedhjet e 23 qershorit të vitit të shkuar . A nuk ishin ata që kundërshtuan operacionin e policisë në luftë kundër drogës në Lazarat duke mbrojtur bosët e drogës dhe duke i ushqyer ata me informacione për ti shpëtuar policisë . A nuk janë këta aktorë që vranë në Gërdec , më 21 janar, që vodhën dhe dogjën Shqipërinë?!
Më thjeshtë në tryezën për reformimin e sistemit të drejtësisë janë përballë nga njëra anë forca të inkriminuara që me këtë sistem drejtësie ruajnë ekzistencën dhe cifliqet e tyre dhe nga ana tjetër forca qeverisëse e votuar nga populli për vendosjen e drejtësisë në vend . Në këtë përballje pyetja e pare qe çdonjerit i lind është se në këtë polarizim a mund të gjendet kompromisi , se cila do të jetë vija e kuqe e tërheqies për sejcilën nga ato , se kush do të bëhet kurban në këtë fushbetejë? Mos vallë do të gjendet një rrugë e mesme që edhe krimi të mbrohet, por edhe popullit t’i hidhet hi në sy se reforma në drejtësi u krye me sukses . Për hir të kompromisit të bëhet një redaktim i disa normave dhe rregullave të përgjithëshme , të zëvëndësohen disa të inkriminuar duke ruajtur një ekujlibër , mes forcave politike . Në se këto janë punë të aktorëve politikë , populli rezultatin e reformës e mat me gjykimin dhe dënimin e krimit shtetëror , të cilat po dekompozohen në mes të shoqërisë . Ndonjë teoricien i drejtësisë mund të thotë se reforma nuk merret me çështje konkrete , praktike, apo të veçanta , por ajo merret më sistemin , me strategjinë e gjyqësorit , me ndërtimin e pushtetit të tretë për të qënë sa më funksional dhe veprues . Ashtu është , por çdo sistem drejtësie ndërtohet për të luftuar krimin , për të izoluar të keqen dhe për të mbrojtur lirinë dhe të drejtat e njeriut . Vendin e prologut në përshkrimin e kësaj ngjarje le ta zërë optimizmi , çudia qiellore se do të gjendet kompromisi pa kriza e luftë azgjesuese politike . Natyra në Shqipëri ka njohur kompromise , ndoshta nga më të vetmet në botë , ku ujku në rrethinat e Lacit, bashkëjetonte me qëngjin , madje kur u prish kjo bashkjetesë , ujku ngordhi , po kështu përmes nje kompromisi seksual mes gomarit dhe mushkës në Librazhd , kjo e fundit në dy raste, ka pjellë ,duke u rregjistruar në 5-6 rastet e vetme të ndodhura në botë . Pra , këto mrekulli të kompromisit dhe bashkekzistencës në natyrë , thënë fati të na ndodhi edhe në politikën shqiptare , gjetjen e gjuhës së përbashkët për reformën në drejtësi , gjë që duket disi e vështirë për të mos thënë e pamundur . Por le të shpresojme se mushka e kompromisit shqiptar do të pjellë, shpresa vdes e fundit .